Uwaga. Stosujemy pliki cookies. Więcej informacji.

Collioure

Francja, Oksytania (➤ mapka)(➤ mapka)
Miejscowość i gmina (ok. 3 tys. mieszkańców) w południowej Francji, położone w regionie Oksytania, w departamencie Pyrénées-Orientales, na odcinku wybrzeża Morza Śródziemnego znanego jako Côte Vermeille, 882 km na południe od Paryża, 32 km od Perpignan , stolicy departamentu, ok. 20 km od granicy hiszpańskiej (➤ mapka)(➤ mapka). Miasto włączone do Francji na mocy traktatu pirenejskiego z roku 1659, o silnych historycznych związkach z Katalonią, jest dziś popularną miejscowością turystyczną, słynącą z produkcji doskonałych win oraz anchois, znaną też jako miejsce narodzin fowizmu.

COLLIOURE
widok z drogi D114 na zatokę i miasto, z prawej kościół Notre-Dame-des-Anges
fot. PL
Są dowody, że tereny, na których leży dzisiejsze Collioure, były zamieszkałe już w czasach prehistorycznych. Pierwsze wzmianki historyczne pochodzą z 673 roku, gdy wspomina się o zamku (Castrum Caucoliberi), co może świadczyć o strategicznym i handlowym znaczeniu miejscowości w epoce wizgockiej. Później miasto, funkcjonujące głównie jako port i ośrodek handlowy, przechodziło wielokrotnie z rąk do rąk kolejnych władców regionu (przez pewien czas należało np. do Królestwa Majorki). W drugiej połowie XV wieku, w latach 1475-1481, miasto było okupowane przez króla Francji Ludwika XI, który zaczął budować tu fortyfikacje. Po ślubie Izabeli I Kastylijskiej i Ferdynanda II Aragońskiego i powstaniu zjednoczonej Hiszpanii, Collioure znalazło się na dłuższy czas w jej strefie wpływów, pełniąc ważne funkcje strategiczne, m.in. dzięki wzmocnieniu przez wnuka "królów katolickich", Karola V Habsburga, fortyfikacji mających chronić zatoki Collioure i Port-Vendres, obejmujących m.in. rozbudowany, wcześniej istniejący zamek królewski w Collioure oraz wzniesioną przez Karola V twierdzę św. Elma (Fort Saint-Elme), położoną ok. 2 km na południowy wschód od zamku.

COLLIOURE
widok z drogi D114 / Route de Port-Vendres na zatokę i zamek
fot. PL
W 1643 roku miasto zostało zdobyte przez wojska Ludwika XIV i niedługo potem, w 1659 roku, na mocy jednego z punktów tzw. traktatu pirenejskiego, zostało włączone do Francji. Z uwagi na jego strategiczne znaczenie Vauban nie tylko wzmocnił istniejące twierdze, ale, wyburzywszy część miasta, wzniósł jeszcze jedną, znaną jako Fort Miradou (zajmowaną do dnia dzisiejszego przez wojsko i niedostępną dla turystów). Podczas rewolucji francuskiej toczyły się tu ciężkie walki z Hiszpanami, który nawet na jakiś czas zajęli Collioure, ostatecznie jednak Francuzi odzyskali miasto.

W pierwszej połowie XIX wieku - głównie dzięki rozwojowi rybołówstwa (zwłaszcza połowom sardeli), a także przemysłu winiarskiego - nastąpił jeden z lepszych okresów w historii miasta. W drugiej połowie XIX wieku miasto zaczęło nieco podupadać (liczba mieszkańców Collioure spadła w tym czasie z prawie 4 tysięcy do poniżej 3 tysięcy), choć wciąż słynie z doskonałych win, zarówno czerwonych, jak różowych i białych, a także z anchois.

Dwudziestowieczna historia Collioure kojarzy się przede wszystkim z malarstwem. Właśnie w Collioure w lecie 1905 roku, gdy przyjechali tu Henri Martisse i towarzyszący mu André Derain, powstał fowizm; za nimi zaczęli do miasteczka przyjeżdżać na krócej lub dłużej inni artyści (m.in. Raoul Dufy, Georges Braque, Albert Marquet, Juan Gris, Henri Martin, Édouard Pignon i inni); w latach 1950-1952 przyjeżdżał do Collioure Picasso, a w latach 1953-1957 Salvador Dali.


COLLIOURE
widok z drogi D114 na zatokę
w głębi z lewej kościół Notre-Dame-des-Anges
z prawej Chapelle Saint-Vincent
fot. PL
Collioure jest dziś bardzo popularną miejscowością wakacyjną. Miasteczko jest malownicze (zwłaszcza jego starsza część, położona na stoku wzgórza poniżej fortu Miradou), z kursujących stateczków wycieczkowych można podziwiać co najmniej równie malownicze wybrzeże Côte Vermeille, można też skorzystać z jednej z kilku żwirowych plaż (ładnie położonych, choć raczej niewielkich i w sezonie zazwyczaj zatłoczonych). Dla części turystów jedną z głównych atrakcji może być legenda miasteczka jako mekki artystów, a także licznie działające również dziś pracownie artystyczne i galerie. Głównym węzłem komunikacyjnym miasta jest rondo oznaczone markerem , do którego doprowadza droga D114, nosząca tu nazwę Route d'Argelès. Jeśli jedzie się stąd na wschód, droga przybiera kolejno nazwy: Avenue du Général de Gaulle, dalej, na odcinku biegnącym brzegiem zatoki, rue de la Démocratie, wreszcie - Route de Port-Vendres. Biegnąca od wspomnianego ronda na północny wschód rue de la République doprowadza szybko do miejsca oznaczonego markerem , skąd Boulevard de Boramar biegnie na wschód w kierunku portu . Biuro informacji turystycznej mieści się na Place du 18 Juin .

Do najważniejszych zabytków Collioure należą:
  • Château Royal de Collioure - pochodząca z XIII wieku twierdza (w czasach Królestwa Majorki letnia rezydencja królewska), poźniej wielokrotnie przebudowywana i rozbudowywana, dziś dostępna dla turystów;
  • Église Notre-Dame-des-Anges - otoczony z trzech stron przez wody zatoki kościół zbudowany w latach 1684-1691 (w miejscu wcześniej istniejącej świątyni, zburzonej na polecenie Vaubana), z charakterystyczną dzwonnicą, dawną latarnią morską (z kopułą dodaną w 1810 roku), i kilkoma wartymi zobaczenia barokowymi ołtarzami;
  • Chapelle Saint-Vincent - kaplica zbudowana w 1701 roku jako miejsce, gdzie miały być przechowywane relikwie św. Wincentego, patrona miasta, przywiezione wówczas do Collioure (pierwotnie stojąca na skalistej wysepce, połączonej później groblą z lądem stałym).
Szczególną atrakcją dla części turystów może być Chemin du fauvisme - ciąg tablic prezentujących reprodukcje dzieła Matisse'a i Deraina, ustawionych w miejscach, gdzie poszczególone obrazy powstały, a także interesujące muzeum sztuki współczesnej - Musée d'Art moderne de Collioure (zwane "Musée Peské").


Informacje dodatkowe
  • Warto wiedzieć, że jadąc z Collioure drogą D114 w kierunku Port-Vendres, po niedługim podjeździe, zaraz za tabliczką oznaczającą koniec miejscowości, można się zatrzymać w małej zatoczce postojowej , skąd roztacza się doskonały widok na zatokę i miasto.

Galeria zdjęć

COLLIOURE
widok z drogi D114 na zatokę
widoczny kościół Notre-Dame-des-Anges
dalej stare miasto Collioure
na wzgórzu Fort Miradou
fot. PL
COLLIOURE
rue de la République
fot. PL
COLLIOURE
rue de la République
fot. PL
COLLIOURE
rue de la République
fot. PL

COLLIOURE
Place du 8 Mai 1945
widok w stronę portu i Château Royal
fot. PL
COLLIOURE
rue de la République
fot. PL
COLLIOURE
rue de Palmiers widziana z rue de la République
fot. PL
COLLIOURE
droga D114
odcinek noszący nazwę rue de la Démocratie
fot. PL

COLLIOURE
droga D114
odcinek noszący nazwę Route de Port-Vendres
fot. PL
COLLIOURE
widok z drogi D114 na zatokę Collioure
fot. PL
COLLIOURE
droga D114
odcinek noszący nazwę rue de la Démocratie
fot. PL
COLLIOURE
rue de la République
z lewej merostwo
fot. PL